Όταν ξεκίνησα να λέω "όχι"
Η Νάνσυ
Για καιρό δεν το σκεφτόμουν συνειδητά. Έλεγα "ναι" σε όλα. "Ναι", μπορώ να βρεθούμε την ώρα που σε βολεύει. "Ναι", δεν με πειράζει να οδηγήσω λίγο παραπάνω για να βολέψει το πρόγραμμά σου. "Ναι", δεν πειράζει που ξέχασες να με πάρεις τηλέφωνο. "Ναι", είναι εντάξει που δε βάζεις τις ανάγκες μου σε προτεραιότητα. "Ναι", "ναι" και "ναι".
Ε, λοιπόν, "ΟΧΙ"!
Τη μέρα που ξεκίνησα να λέω όχι, είδα πολλές αλήθειες. Από εκείνους που "ξεβόλεψα" γιατί πάντα είχα βολεμένους με τα "ναι" μου. Από εκείνους που δεν τους άρεσε που δεν ήμουν πια τόσο συγκαταβατική. Από εκείνους που τους ξένιζε η άρνησή μου. Τι φταίνε εκείνοι; Εγώ τους είχα κακομάθει.
Και από τη στιγμή που άρχισα να λέω "όχι", είδα αλήθειες. Ή μάλλον αληθινές συμπεριφορές. Τα "όχι" δεν αρέσουν και αν έχουν συνηθίσει να τα ακούν, ξενίζουν. Αλλά δεν πειράζει. Καλύτερα να ξενίζουν τους άλλους, παρά να πιέζομαι, σκέφτηκα. Και το έκανα πράξη.
Όλα άλλαξαν, αλλά προς το δικό μου όφελος. Και ειδικά όταν άρχισα να ζητάω εγώ λογαριασμό κι εξηγήσεις για την παράξενη συμπεριφορά εκείνων που άκουγαν τα "όχι". Και άρχισα να έχω περισσότερο χρόνο για μένα και καλύτερη, πιο αληθινή καθημερινότητα. Με αληθινούς ανθρώπους που ήταν εκεί για να ακούν τα "ναι" μου, αλλά και τα "όχι" μου. Γιατί τα "όχι" δεν είναι καπρίτσιο. Είναι μια ατομική ανάγκη που οφείλουν να σέβονται οι άλλοι. Αλλιώς, καλύτερα να είναι μακριά μου. Η ζωή πάντα συνεχίζεται, είτε έτσι είτε αλλιώς.
Όμως αν πεις τα "όχι" σου και βάλεις τα όριά σου, η ζωή συνεχίζεται με ιδανικότερες συνθήκες για σένα. Σκέψου το!
Επικοινώνησε μαζί μου στο nancy@nancy.gr
Η Νάνσυ
Λες αυτά που θέλεις εκεί που θέλεις;
Δε θα σου πω ότι "μια ζωή την έχουμε", "κάντο" κι άλλα κλασικά που πιστεύω ότι δε βοηθούν και τόσο. Κι εγώ πολύ συχνά, αναρωτιέμαι γιατί φοβάμαι να πω αυτά που θέλω, εκεί που θέλω. (Έχοντας πάντα το τρίπτυχο "με ηρεμία, χαμόγελο και χαμηλούς τόνους" στο μυαλό μου). Και συνοπτικά θα σου πω, ότι το...
Θεωρείς "ταμπού" να πηγαίνεις για καφέ μόνη σου;
Σου γράφω από ένα καφέ. Πολύ κεντρικό στην περιοχή που μένω, πολύ μοδάτο, πολύ ωραίο. Γιατί το παινεύω τόσο; Για να διευκρινίσω πως κάθομαι εδώ και πίνω μόνη μου καφέ. Για μένα, είναι κάτι απολύτως φυσιολογικό. Πολλές από εσάς, όμως, μου γράφετε συχνά πως ντρέπεστε και νιώθετε άβολα. Να βγεις έξω...
Η διατροφή που ξεκίνησα τη νέα χρονιά
Ένα από τα πράγματα που ήθελα να βάλω σε τάξη με τη νέα χρονιά, είναι η διατροφή μου. Μπορεί να βλέπεις ότι πηγαίνω πολύ συχνά (σχεδόν καθημερινά) γυμναστήριο, κι αυτό είναι το άλλοθι που έδινα στον εαυτό μου για να τρώω ό,τι θέλω χωρίς τύψεις. "Αφού τα καίω μετά", έλεγα στον εαυτό μου. Αυτό είχε...
Κρυοσυντήρηση ωαρίων: όλα είναι συναίσθημα
Αν είσαι μητέρα, ξέρεις πολύ καλά το συναίσθημα. Όλης της πορείας μέχρι να φέρεις στον κόσμο το μωρό σου. Και της στιγμής που το παίρνεις πρώτη φορά στα χέρια σου. Εγώ, μπορώ να το φανταστώ, αλλά υποθέτω πως η ευτυχία είναι πρωτόγνωρη. Αυτό το συναίσθημα. Που είναι τόσο θετικό, τόσο μοναδικό, τόσο...
Μου έλειψες!! (διπλής)
Μου έλειψες, μου έλειψες, ΜΟΥ ΕΛΕΙΨΕΣ! Εσύ! Εσύ που διαβάζεις αυτές τις γραμμές. Ναι! Με ξέρεις πολύ καλά (πιστεύω), όλα τα χρόνια που επικοινωνούμε, μόνο δημόσιες σχέσεις δεν έχω κάνει, μόνο άλλο πράγμα απ' αυτό που νιώθω ή είμαι δεν προσπάθησα να δείξω. Οπότε, λέω ειλικρινά αυτό που νιώθω. Το...
