Χτίσε και δυνάμωσε την αυτοεκτίμησή σου

από την Τάνυα  Γεριτσίδου

Η αυτοεκτίμηση είναι ένα αγαθό που πρέπει ενσυνείδητα να το χτίζουμε τόσο για την δική μας καλή ψυχική κατάσταση όσο και για αυτή των παιδιών μας. 

Αυτό εύκολα το λέμε αλλά δύσκολα το επιτυγχάνουμε και επίσης δύσκολα το διατηρούμε, ασχέτως των επιτευγμάτων και άλλων θετικών στοιχείων, γνωρισμάτων και παραμέτρων που έχουμε: η καθημερινότητα, το κοινωνικό περιβάλλον μας, οι συγκρίσεις με μη ρεαλιστικά/εξωπραγματικά πρότυπα που προβάλλουν τα ΜΜΕ, η σχέση και αντιμετώπιση που τυγχάνουμε από τον κρατικό μηχανισμό/την διοίκηση, όλα αυτά φθείρουν και υπονομεύουν την αυτοεκτίμηση μας μέσω άσχημων ή μη ικανοποιητικών εμπειριών, μη αντικειμενικών αλλά συναισθηματικά εντόνων συνειρμών και από την επαφή με άτομα αρνητικά, ανταγωνιστικά, εριστικά ή εντελώς εχθρικά.

Όμως έχουμε όπλα για να προασπίσουμε, τονώσουμε και δυναμώσουμε την αυτοεκτίμηση μας!

Μέσω του παραδείγματος μας και τα παιδιά μας θα έχουν υψηλότερη αυτοεκτίμηση: οι μελέτες δείχνουν ότι τα παιδιά αντιγράφουν πιστά την συναισθηματική αλλά και γνωστική προσέγγιση που εμείς έχουμε για το περιβάλλον και την καθημερινότητα.

Δες κι αυτό: Νάνσυ Παραδεισανού βιογραφικό: Η επαγγελματική μου ζωή

Συνεπώς, το πρώτο βήμα που κάνουμε για να ενισχύσουμε την αυτοεκτίμηση μας (και έτσι να έχουμε και αυτοπεποίθηση και μεγαλύτερες δυνατότητες θετικής επίλυσης προβλημάτων) είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι η αυτοεκτίμηση είναι κάτι που εμείς ενεργά καλλιεργούμε, διατηρούμε και εξελίσσουμε ως εξής:

• Γνωρίζουμε αντικειμενικά τον εαυτό μας: κάνουμε μια λίστα με όλες τις μετρήσιμες δεξιότητες μας, γνώσεις μας, ικανότητες μας και ταλέντα μας. Αφού το κάνουμε αυτό, κοστολογούμε τι δαπάνη θα χρειαζόταν για να προσλάβουμε άλλο άτομο που θα δρούσε/πρόσφερε υπηρεσίες σχετικές με κάθε μια από αυτές μας τις ενέργειες, ικανότητες, δεξιότητες, ταλέντα όπως αυτά εκφράζονται/χρησιμοποιούνται στην καθημερινότητα μας.
• Γνωρίζουμε αντικειμενικά τί άλλα ταλέντα ή δυνατότητες έχουμε που για οποιονδήποτε λόγο δεν έχουμε ενεργοποιήσει στην καθημερινότητα μας και κοστολογούμε την αξία του κάθε ενός από αυτά ως εφόδιο.
• Λαμβάνουμε έλεγχο του περιβάλλοντος στο οποίο ζούμε: αυτό σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε σε θέση να παρέμβουμε στο περιβάλλον μας όπως θέλουμε και μας ταιριάζει.
• Αναλαμβάνουμε εμείς την ευθύνη των δικών μας αποφάσεων και ενεργειών: είτε θετικές είτε αρνητικές, αν παραδεχτούμε ότι προήλθαν από εμάς και έχουμε εμείς την ευθύνη, αμέσως έχουμε και την εξουσία και τον τρόπο να αλλάξουμε ό,τι δεν μας αρέσει ή να απολάβουμε τα θετικά που προήλθαν από αυτές.
• Δεν επιτρέπουμε να λάβει άλλο άτομο εύσημα για δική μας ενέργεια, πρωτοβουλία ή εργασία, εκτός εάν το άτομο αυτό έχει λάβει την δική μας άδεια για να το κάνει, με την αντίστοιχη απόδοση εκ μέρους του κάποιου ηθικού ή υλικού αντικρίσματος.

Το δεύτερο βήμα είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι η εκτίμηση που έχει το κοινωνικό μας περιβάλλον για εμάς είναι άμεσα συνδεδεμένη με την αυτοεκτίμηση μας και τον τρόπο που την προασπίζουμε.

Αντίστοιχα, στα παιδιά μας ενεργά διδάσκουμε αυτοεκτίμηση εφαρμόζοντας τις ίδιες αρχές στις δικές τους παραμέτρους και ‘προπονώντας’ τα να αισθάνονται ότι έχουν τα ίδια τον έλεγχο και την δυνατότητα να πετύχουν τους στόχους που τους θέτουμε εμείς.

Μέσω λοιπόν του ενεργού μας παραδείγματος και της δικής μας διδαχής επί του θέματος, χτίζουμε και στα παιδιά μας δυνατή αυτοεκτίμηση και συνεπώς δυνατό χαρακτήρα.

Η Τάνυα  Γεριτσίδου, είναι ειδική ψυχοπαιδαγωγός, https://www.facebook.com/tanyageritsidou/